Η μπίρα ΑΛΦΑ έκανε ξανά το θαύμα της και κατάφερε - εάν ήταν και αυτός ο σκοπός της - να βουρκώσουμε ξανά με τη νέα διαφήμισή η οποία σήμερα, 2 Μαρτίου, αρχίζει να προβάλλεται στους τηλεοπτικούς μας δέκτες.
Το ίντερνετ βέβαια την έχει ανακαλύψει ήδη με τα social posts να διαδέχονται το ένα το άλλο. Πρωτού όμως πούμε τίποτε περισσότερο για το νέο αυτό διαφημιστικό σποτ αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι πέρσι τέτοια εποχή είχε ''βγει'' ένα άλλο στο οποίο ένας γλυκύτατος κύριος υποδύοταν τον πιο αξιολάτρευτο μπαμπά μίας κόρης η οποία, σύμφωνα με το σενάριο, θα παντρευόταν σε λίγους μήνες και εκείνος της έκανε έκπληξη χαρίζοντάς της έναν χορό στο γαμήλιο πάρτυ. Η προσπάθειά του να μάθει τα βήματα για να κάνει το παιδί του πιο ευτυχισμένο με αυτή την έκπληξη ακόμη μας συγκινεί.
Φέτος το νέο διαφημιστικό σποτ έχει να κάνει με τη σχέση πατέρα και γιου. Στο backgroun και φέτος η φωνή του Μητροπάνου.
Το ξυπνητήρι χτυπά στις τέσσερις και μισή το πρωί με τον πατέρα να ξυπνά το γιο του για να φύγουν μαζί για τη δουλειά. Δεν πρόκειται για κάποια δουλειά γραφείου αλλά για μία από τις δυσκολότερες. Πατέρας και γιος πουλούν φρούτα και λαχανικά σε λαϊές αγορές με το νέο να δείχνει μοιρασμένος ανάμεσα στο καθήκον του να βοήθησει τον πατέρα του και στην ανάγκη του για να ζήσει όπως οι συνομίληκοί του. Ξυπνάει νωρίς, βοηθάει στη δουλειά και δεν παραμελεί να διαβάζει και να επισκέπτεται τη σχολή του. Όλη η αγάπη του πατέρα και η ευγνωμοσύνη απέναντι στο παιδί του μπορούν να γίνουν αντιληπτές όταν βλέποντας το παιδί του να διαβάζει παρά την κούρασή του τού βάζει στα κρυφά στην τσέπη του μπουφάν του λίγα χρήματα. Εκείνο το χαμόγελό του στην κάμερα περιγράφει απολύτως την υπερηφάνεια που νιώθει για τον γιο του.
Ωστόσο, όταν ο γιος του επιστρέφει από τις καλοκαιρινές διακοπές με τους φίλους του και βλέπει τον πατέρα του χαρούμενο να τον περιμένει στο λιμάνι γνέφοντάς του με τα ρούχα της δουλειάς και το βανάκι τους, εκείνος τον προσπερνά, κάνει ότι δεν τον ξέρει... Κάπου εκεί το πρώτο σφίξιμο στο στομάχι γίνεται ακόμη πιο έντονο. Όταν επιστρέφει στο σπίτι βλέπουμε τον πατέρα να τον περιμένει και εκείνον να τον σφίγγει στον ώμο. Τα μάτια του πατέρα τα λένε όλα.
Το διαφημιστικό αυτό σποτ συνεχίζει με το γιο να τον εγκαταλείπει και χρόνια μετά ως ένας επιτυχημένος πλέον επαγγελματίας να επιστρέφει στη λαϊκή και να βλέπει τον (γερασμένο πια) πατέρα του να εργάζεται ακόμη.
Η αγκαλιά του πατέρα όταν τον υποδέχεται μας θυμίζει πως ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε τις σχέσεις μας με τους πιο σημαντικούς για εμάς ανθρώπους δεδομένες, πως δεν πρέπει να τους παραμελούμε και να συνειδητοποιήσουμε την αξία που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή μας. Και όλα αυτά τα αισθανθήκαμε με μία αγκαλιά, αυτή ενός φανταστικού πατέρα που κουράζεται και πασχίζει για να έχουν τα παιδιά του ευκαιρίες και τη δυνατότητα για να παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον.
Το ίντερνετ βέβαια την έχει ανακαλύψει ήδη με τα social posts να διαδέχονται το ένα το άλλο. Πρωτού όμως πούμε τίποτε περισσότερο για το νέο αυτό διαφημιστικό σποτ αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι πέρσι τέτοια εποχή είχε ''βγει'' ένα άλλο στο οποίο ένας γλυκύτατος κύριος υποδύοταν τον πιο αξιολάτρευτο μπαμπά μίας κόρης η οποία, σύμφωνα με το σενάριο, θα παντρευόταν σε λίγους μήνες και εκείνος της έκανε έκπληξη χαρίζοντάς της έναν χορό στο γαμήλιο πάρτυ. Η προσπάθειά του να μάθει τα βήματα για να κάνει το παιδί του πιο ευτυχισμένο με αυτή την έκπληξη ακόμη μας συγκινεί.
Φέτος το νέο διαφημιστικό σποτ έχει να κάνει με τη σχέση πατέρα και γιου. Στο backgroun και φέτος η φωνή του Μητροπάνου.
Το ξυπνητήρι χτυπά στις τέσσερις και μισή το πρωί με τον πατέρα να ξυπνά το γιο του για να φύγουν μαζί για τη δουλειά. Δεν πρόκειται για κάποια δουλειά γραφείου αλλά για μία από τις δυσκολότερες. Πατέρας και γιος πουλούν φρούτα και λαχανικά σε λαϊές αγορές με το νέο να δείχνει μοιρασμένος ανάμεσα στο καθήκον του να βοήθησει τον πατέρα του και στην ανάγκη του για να ζήσει όπως οι συνομίληκοί του. Ξυπνάει νωρίς, βοηθάει στη δουλειά και δεν παραμελεί να διαβάζει και να επισκέπτεται τη σχολή του. Όλη η αγάπη του πατέρα και η ευγνωμοσύνη απέναντι στο παιδί του μπορούν να γίνουν αντιληπτές όταν βλέποντας το παιδί του να διαβάζει παρά την κούρασή του τού βάζει στα κρυφά στην τσέπη του μπουφάν του λίγα χρήματα. Εκείνο το χαμόγελό του στην κάμερα περιγράφει απολύτως την υπερηφάνεια που νιώθει για τον γιο του.
Ωστόσο, όταν ο γιος του επιστρέφει από τις καλοκαιρινές διακοπές με τους φίλους του και βλέπει τον πατέρα του χαρούμενο να τον περιμένει στο λιμάνι γνέφοντάς του με τα ρούχα της δουλειάς και το βανάκι τους, εκείνος τον προσπερνά, κάνει ότι δεν τον ξέρει... Κάπου εκεί το πρώτο σφίξιμο στο στομάχι γίνεται ακόμη πιο έντονο. Όταν επιστρέφει στο σπίτι βλέπουμε τον πατέρα να τον περιμένει και εκείνον να τον σφίγγει στον ώμο. Τα μάτια του πατέρα τα λένε όλα.
Το διαφημιστικό αυτό σποτ συνεχίζει με το γιο να τον εγκαταλείπει και χρόνια μετά ως ένας επιτυχημένος πλέον επαγγελματίας να επιστρέφει στη λαϊκή και να βλέπει τον (γερασμένο πια) πατέρα του να εργάζεται ακόμη.
Η αγκαλιά του πατέρα όταν τον υποδέχεται μας θυμίζει πως ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε τις σχέσεις μας με τους πιο σημαντικούς για εμάς ανθρώπους δεδομένες, πως δεν πρέπει να τους παραμελούμε και να συνειδητοποιήσουμε την αξία που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή μας. Και όλα αυτά τα αισθανθήκαμε με μία αγκαλιά, αυτή ενός φανταστικού πατέρα που κουράζεται και πασχίζει για να έχουν τα παιδιά του ευκαιρίες και τη δυνατότητα για να παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου